Onderweg hebben we nog wat gespeeld. Er was al enige tijd onduidelijkheid over wie zou moeten versnellen bij passeren, toe een brommer wilde passeren begonnen Ed en ik dan ook gelijktijdig te versnellen. Dit had tot gevolg dat we niet achter elkaar konden rijden waardoor ik besloot om nog maar wat extra te versnellen, Ed moest waarschijnlijk hetzelfde gedacht hebben. Ondertussen had de brommer ons bijna ingehaald, maar het versnellen bleef doorgaan. Ik hoorde de brommer ook even gas bij geven, maar dat hield al snel op.Uiteindelijk bleek dat de brommer ons toch niet wilde inhalen, dus konden we gewoon met z'n tweeën naast elkaar bijven fietsen. Wat is een ligfiets toch leuk speelgoed.
Even later (onze snelheid was toen wat afgezakt) werden we ingehaald door een bergfietser. Er werd even getwijfeld of we dat op onz zouden laten zitten, we besloten dat het geen uitdaging was. Toen hij na een aantal kilometers een keer omkeek had ik het idee dat hij wilde spelen. Er werd even aangezet, bij het passeren bleek dat hij toch geen zin had om mee te doen. Dat ondanks dat we hem slechts met anderhalf keer zijn snelheid passeerden. (Overigens hadden we wel grote bewondering voor de conditie van deze persoon. Zo'n afstand met die snelheid op zo'n fiets... petje af, WvI)
Hierna kwamen we op het stuk route dat onderdeel uitmaakt van het Rondje de Utrecht. Nu begrijp ik ook waarom de ligfietslijst zo enthousiast is over een flitsfietspad. Het pad waarover wij fietsten voldeed vrij aardig aan de beschrijving. Ongeveer vijf meter breed asfalt, geen auto's en aan beide zijden beschutting door een bos. Alleen de middenberm ontbrak. (Wat trouwens geen enkel probleem was. We zijn, geloof ik, slechts 1 keer een tegenliggende voetganger tegen gekomen. Waar doen die lui in de randstad toch moeilijk over ;-), WvI) Iedereen die hier ook van wil genieten adviseer ik om aanstaande zondag het Rondje de Utrecht mee te fietsen.
De route voerde ook door Alphen, waar het traditionele Appelgebak genuttigd werd. Dat gebeurde in de Belhamel, al bijna ons stamcafe. Het warme appelgebak was deze keer wat kouder dan we gewend waren, maar daar stond tegenover dat de bediening een stuk warmer was.
Na Aphen is de rest van de groep via het Belslijntje terug naar Tilburg gefietst. (Nog zo'n flitspad, alleen zou je op dat pad nogal vaak voorrang moeten geven, als er verkeer zou zijn, WvI) Ik ben rechtstreeks naar huis in Rijen gefietst.
|
Toni Cornelissen 29 juni 2000 toni@dse.nl |
|