Voordat ik bij het station aankwam had ik al een keer lek gereden. Het lek was snel gevonden, het ijzer (of was het toch aluminium) dat het lek veroorzaakt had, stak nog in de band. Bij de Beerse Bak kreeg ik nog een lek. Sinds deze week heb ik een buitenband met anti-leklaag, erg effectief. Nadat ook die band geplakt was, hebben we verder geen pech meer gehad.
Nadat we in het begin van de route een zeer goed adres voor appelgebak voorbij gereden waren en door een omleiding in verband met een jaarmarkt niet onze geplande stop in Middelbeers konden maken, leek het er even op dat we een belangrijke BLOEM traditie zouden overslaan. Gelukkig kwamen we ook langs den Bockenrijder, waar ook dat weer geregeld werd.
Na deze pauze ging het weer verder door de Utrecht, wat genoemd is naar de verzekeringsmaatschappij die het gebied ontgonnen heeft. Ik twijfel eraan of we daar wel de route gefietst hebben die op de kaart ingetekend staat, maar dat mag de pret zeker niet drukken. Na Poppel hebben we, in tegenstelling tot afgelopen woensdag wel de geplande route gefietst.
Na Alphen zijn we via het Bels lijntje terug naar Tilburg gefietst. Een mooi fietspad, jammer dat je bij vrijwel geen een kruispunt voorrang hebt, zodat deze onoverzichtelijke punten alleen met lage snelheid of doodsverachting kunt kruisen. Door het goede weer waren er veel andere fietsers op de weg. Vooral rechtop, maar de motor variant was goed vertegenwoordigd. Dat had effect dat je je soms voelde alsof je met (of vaker nog tegen) een Landelijke Fietsdag-route reed.
Dat we weer in Tilburg uitkwamen zal niemand verbazen, maar ik moet toch op of andere manier een slot aan dit verhaal breien.
|
Toni Cornelissen 2 juli 2000 toni@dse.nl |
|