Eerste verzamelpunt van de zwaan-kleef-aan route is station Breda. Allewederrijders Ger en Rens staan hier om 7 uur al te wachten toen ondergetekende aan kwam rijden. De temperatuur ligt nog ruim onder nul, het was berekoud, maar voorzien van handschoenen, overschoenen, sjaal en muts moet het lukken. Vanuit Breda zetten we koers naar Dongen, op zoek naar Toni (Challenge Hurricane). Mooi op de afgesproken tijd treffen we elkaar, en na de eerste lekke band gerepareerd te hebben (er zouden er nog vele volgen, maar dat wisten we toen nog niet) vervolgen we onze weg naar Loon op Zand.
Met enige vertraging arriveren we bij de kerk in Loon op Zand, waar Theo (Optima Eagle) en Ruud (erg fraaie Optima Baron) al vol ongeduld staan te wachten. Om te fietsen is het heerlijk; een winters zonnetje en weinig wind. Om te wachten op een vertraagd ligfietspeloton is het minder aangenaam.
Even Jan bellen dat we iets later op zijn aankleefpunt, de brug van Heusden, arriveren. Jan (optima Dragon) heeft om warm te blijven al 5 kilometer brug op en af gefietst. Als wij arriveren is hij dan ook al helemaal opgewarmd en gretig neemt hij de kop.
We zetten koers naar de pont van Nederhemert, en volgen daarna de LF7 in de richting van de volgende pont bij Brakel. Behalve dat zo'n pontje een leuke afwisseling op een fietstocht is, biedt het tevens de mogelijkheid wat te eten, drinken en uit te rusten. Wat we dus ook doen.
Na deze boottochten rijden we nog een stukje noordelijker, tot aan de Linge. Hier slaan we rechts af, en volgen de Linge oostwaarts. Constant slingerend door de Betuwe, langs of door leuk uitziende dorpjes totdat we net voorbij Gellicum besluiten dat het de hoogste tijd is voor appelgebak met iets warms te drinken. Voeten 'grondig' ontsmetten voordat het café betreden mag worden.
Na deze pauze blijven we de Linge volgen, tot in Kesteren. Hier steken we de Nederrijn over en arriveren in Rhenen. Rhenen ligt aan de voet van de beruchte Grebbeberg, die we nu dus van de (gelukkig) minst zware kant moeten beklimmen. Al snel valt het peloton uiteen, achter in de groep kraakt het, maar iedereen komt ongeschonden boven. De afdaling van de korte, maar steile oostkant is een kolfje naar ons hand. Remmen los laten we ons naar beneden vallen. We rollen verder tot in Wageningen en ontdekken dat wegens MKZ alle fietspaden door het bos (wat wij Toni paadjes noemen) zijn afgesloten. Gelukkig kent Toni ook andere paadjes en aldus arriveren we rond 5 uur via Ede en Bennekom op de Harskamper Dennen.
Bijna hadden we het de hele dag droog gehouden, de laatste 5 kilometer reden we echter door de sneeuw. Geen echt grote vlokken; aan het eind van de avond lag het kampeerveldje toch echt bedekt, evenals tent en fiets. Mooie belevenis, sneeuwpret tijdens het ligfietsen. Na het eten in de gemeenschappelijke ruimte nog enkele bekers wijn gedronken en aardig wat gekletst. Rond middernacht wordt het stiller en stiller. Met 155 km in de benen wil het slapen vervolgens wel lukken.
Zondag is gereserveerd voor activiteiten naar ieders wens. Een groep fietst naar Burgers Zoo, een andere groep bezoekt het openluchtmuseum in Arnhem. Zelf bevind ik me in de tweede groep. Een mooi museum, geeft een indruk van Nederland in (lang) vervlogen tijden. Oude schuurtjes, ambachten en molens bieden een mooi overzicht van hoe het eens was. En, niet geheel onbelangrijk, bieden deze optrekjes ook onderdak aan de met grote regelmaat neervallende buien. We weten inmiddels alles van ambachtelijk restaureren van trams of op authentieke wijze bouwen van een bootje. Tegen sluitingstijd verlaten we het museum, plakken Jan's achterband en rijden terug naar de camping. Het weer is buiachtig. Regenpak aan, op het moment dat het lekker zit is het weer al over. Regenpak uit, en op het moment dat we weer fietsen gaat het opnieuw regenen.
Een gedeelte van de groep duikt een restaurant in, een ander gedeelte gaat zelf wat in mekaar flansen op de camping. Eerst wordt er nog een bandje geplakt, dit keer is ondergetekende de gelukkige. De avond wordt verder besteed met het nuttigen van diverse consumpties, buiten bij het kampvuur of binnen bij de open haard.
Na een droge nacht begint het op maandagochtend weer te regenen, ons vertrek verloopt dus uitermate vochtig. Waterproof als we zijn trekken we ons daar weinig van aan, en beginnen aan de terugweg. Inmiddels heeft ook Naan (Optima Condor) zich bij ons aangesloten. Gisteren is hij op de camping gearriveerd, en rijdt met ons mee terug naar het Brabantse land. De stemming is ondanks het wat treurige weer opperbest en we schieten dan ook lekker op. De route van vandaag verloopt iets oostelijker, via Anrhem en Oosterbeek (pontje) pikken we de Linge weer op en volgen deze tot we ter hoogte van Dodewaard de Waaldijk op kunnen pikken. Deze dijk volgend besluiten we na een kilometer of zestig, bij een café aan de dijk, een stuk appeltaart met iets erbij te gaan nuttigen. Een allervriendelijkst heerschap snauwt ons toe dat we het meegebrachte brood beter buiten op kunnen eten. Juist op tijd ontdooit hij, eigelijk was bij de meesten van ons de zin in gebak al wat afgenomen.
Onder een bewolkte hemel, met flink wat zijwind, vervolgen we onze weg en steken met de Alexanderbrug de Waal over. Ruud belt zijn ouders in Lith, en 'meldt' dat er zometeen 8 ligfietsers koffie komen drinken. We worden erg vriendelijk ontvangen, drinken koffie met krentenbrood en paaseieren waarna we verder trappen richting Lith. Met de pont de Maas over en richting 's Hertogenbosch. Vlak voor 's Hertogenbosch valt de eerste afvaller te noteren, Ruud rijdt den Bosch binnen, wij rijden via de dijk van Empel om den Bosch heen naar het zuiden. Ook de God-tegen-de-lekke-banden is blijkbaar rechtdoor gereden. Binnen no-time noteren we drie voltreffers. Met het nodige op- en afstappen, soms rijdend door de stromende regen bereiken we Drunen waar we afscheid nemen van Jan. De volgende opsplitsing vindt plaats in Loon op Zand. Hier rijden Theo en Naan richting Tilburg. In Dongen wordt de groep nog verder uitgedund (dag Toni) waarna tenslotte eindpunt Breda wordt bereikt. Met ruim 145 km op de teller stal ik tevreden mijn zwaar vervuilde fiets in de berging.
Het bewijs is weer geleverd. Voor een geslaagd fietsweekend is het weer eigenlijk niet zo van belang. Wel belangrijk en erg prettig onder de heersende weersomstandigheden is de goede accommodatie die de camping ons biedt. Hiervoor complimenten aan de organisatie van dit weekend. Voor mij was het weekend in ieder geval erg geslaagd.
Marc (M5 28/26)
Zie ook de foto's
|
Marc Vervaet 20 mei 2001 marc.vervaet@hetnet.nl |
|