Tijdens de pauzes werd, naast gegeten en gedronken, wel op de kaart gekeken. |
Niet alleen de Bredase wegbeheerders zorgden voor variatie in de route. Bij Kalmthout kwamen we, tot onze grootte vreugde erachter, dat het slechte stuk van de vorige keer was vervangen door een strak stuk asfalt. Op de Franse Heide leidde Joost ons een weg in, die zo mooi was dat we onmiddellijk besloten dezelfde weg nog een keer te rijden.
Het stuk langs het kanaal was ook een stuk gevarieerder dan vorig jaar. Op een plaats stond zoveel publiek langs de kant, dat het onmogelijk was om nog van het fietspad gebruik te maken. Sommingen besloten om naar Turnhout te zwemmen. Wij hebben uiteindelijk een route iets van het kanaal vandaan genomen. Dat is toch iets beter voor onze fietsen dan door het water te gaan.
Onze groep ligfietsers opweg naar Antwerpen. |
Na Sint-Jozefparochie vervolgden we onze tocht aan de zuid-kant van het kanaal. Volgens de bordjes zouden we eigenlijk langs de noord-kant moeten rijden. Maar dat hadden we vorig jaar ook al gedaan en wat afwisseling kan natuurlijk nooit kwaad. Bovendien waren we ook zonder hulp van bordjes uit Rijkevorsel gekomen. Helaas hield de weg ten zuiden van het kanaal na enige tijd op. Geluk was daar een prachtige (smaken verschillen) betonnen voetgangersbrug gebouwd, waar we onze fietsen overheen konden dragen. Op dit moment vond ik het niet erg dat een Alleweder berijder zich had afgemeld.
We bereikten verder zonder noemenswaardige problemen Alphen. En ook deze keer besloten een aantal deelnemers, dat de Chaamse Bosschen niet meer de de moeite waard waren om doorheen te fietsen. Natuurlijk hadden zij ongelijk. Toen we in het begin van de avond terug in Breda aankwamen, konden we terug kijken op een geslaagde fiets dag. Bedankt iedereen, tot volgend jaar.
Toni Cornelissen 8 oktober 1999 toni@dse.nl |